به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، رئیس جمهور آمریکا و سیدعبدالعزیز حکیم در حالی با یکدیگر در کاخ سفید دیدار و گفتوگو کردند که مقامات امنیتی بغداد از کشف 52 جسد در این شهر خبر دادند.
از سوی دیگر یک مقام امنیتی عراق اعلام کرد که تنها طی دو روز گذشته نزدیک به 150 تن بر اثر خشونتهای فرقهای در این کشور کشته شدند.
ارتش آمریکا نیز اعلام داشت که 13 سرباز آمریکایی دیگر طی هفته گذشته در عراق کشته شدهاند.
در این حال رییس جمهور آمریکا به سیدعبدالعزیز حکیم گفت: افکار عمومی آمریکا از روند ثبات در عراق ناامید است.
بوش پس از این دیدار در جمع خبرنگاران اظهار داشت: به حکیم گفتم از روند پیشرفت در عراق رضایت نداریم و میخواهیم به همکاری خود با دولت مستقل عراق ادامه دهیم تا به اهداف مشترک خود جامه عمل بپوشانیم.
وی افزود: ما در خصوص لزوم ارتقای سطح توانمندی دولت عراق به گونهای که این دولت منتخب قادر به تحقق خواست مردم مبنی بر حفاظت از کشورشان در برابر افراطگرایان و جنایتکاران باشد، با یکدیگر به بحث و گفتوگو پرداختیم.
حکیم نیز پس از دیدار با بوش گفت با راهحلهای منطقهای و یا بینالمللی تحمیل شده به عراق جهت حل مشکلات این کشور مخالف است.
وی ادامه داد: ما در خصوص راهکارهای برآورده ساختن نیازهای نیروهای مسلح عراق به لحاظ تعلیم نظامی، مهمات و قرار گرفتن در جایگاهی که بخشی از مسئولیتهای امنیتی تقبل شود به بحث و تبادل نظر پرداختیم.
رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق تصریح کرد: ما بر این باوریم که مساله عراق باید توسط خود عراقیها و با کمک دوستانمان در همه جای جهان حل و فصل شود؛ اما ما با هر تلاشی که به ارایه راهحل منحصراً منطقهای و بینالمللی جهت حل مشکل عراق بیانجامد، مخالف هستیم.
این در حالیست که حکیم طرح کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل برای تشکیل کنفرانس بینالمللی صلح در عراق را رد کرده است.
سیدعبدالعزیز حکیم به مذاکراتش با بوش در خصوص نقش احتمالی ایران و سوریه در خشونتهای عراق اشاره نکرد.
در همین حال، یک مقام عالیرتبه آمریکایی اظهار داشت، بوش در این دیدار به طور مستقیم و بیپرده راجع به ایران و سوریه صحبت کرد و مدعی شد که این دو کشور باید به دولت مستقل عراق احترام گذاشته و فعالیتهای مخرب و غیرسازندهای که به بغداد آسیب میرساند را متوقف کنند.
این مقام که خواست نامش فاش نشود افزود: بوش و حکیم همچنین در خصوص اهمیت همگرایی اعتدالگرایان جهت حل موضوعات امنیتی و سیاسی عراق با یکدیگر گفتوگو کردند و بحثهای سیاسی بیشتر حول چگونگی برقراری آشتی ملی و دخیل کردن سنیها و کردها و شیعیان در روند سیاسی عراق و نیز تقویت نیروهای میانهرو بود.